ระดับการให้คะแนน
5 คือ ดีม๊ากกก โอยยยย อยากบูชา อ่านจนเปื่อย รีปริ้นปกใหม่ยังอยากซื้อเก็บเลยค่า
4 คือ ดีอ่ะแกกกกก อ่านแล้วชอบ มีการอ่านซ้ำ ไม่มีความเสียดายที่ซื้อมาแม้แต่น้อย
3 คือ ก็ดีนะ เฉยๆ แต่ถ้าถามว่าเสียดายตังค์ไหมที่ซื้อมา ก็ไม่นะเธอ เราว่ามันโอเค
2 คือ ก็โอเคอ่ะ กลางๆ แต่ถ้าถามว่าเสียดายตังค์ไหม ตอบเลยว่า นิดนึง 55555
1 คือ ผีมากค่ะ นี่ฉันซื้อมาได้ยังไง ขายต่อได้ไหม เสียดายตังค์จุงเบย
หมายเหตุ** ความเห็น ความชอบส่วนบุคคลล้วนๆเลยนะคะ
วันพุธที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559
review - เจ้าสาวมายา
สำหรับเรื่องนี้ ซื้อมาเพราะชอบเนื้อเรื่องแบบจีนๆ ประกอบกับความงกอยากได้ของแถม 5555
ผู้เขียน Zi Yue
สำนักพิมพ์ Hermit
***คำเตือน มีสปอยล์***
**สปอยล์หนักๆเป็นตัวอักษรสีขาว ลากคลุมเอานะคะ เผื่อคนไม่อยาก**
เรื่องย่อสไตล์เรา : หนุ่มน้อยคนใช้คนจนแสนซื่อ(บื้อ) ใจอ่อนยอมปลอมตัวเป็นเจ้าสาวแทนคุณหนูที่ไม่อยากแต่ง ปรากฏว่าทางเจ้าบ่าวก็ไม่อยากแต่งกับพวกคุณหนูคุณนายเลยกะจะแกล้งให้ร้องไห้โฮกลับบ้านไปเลย ก็เลยโดนคุณพระเอกแกล้งให้ตกระกำลำบาก แต่ด้วยความที่นายเอกฝวย สู้งานด้วย ทำงานบ้านก็เก่ง(ก็เป็นคนใช้นิ) พระเอกของเราก็เลยเริ่มใจอ่อน แล้วก็ตามเสต็ป ตกหลุมรัก แล้วก็มีอุปสรรคบ้างนิดหน่อยพอกรุบกริบ เช่น พระเอกรับไม่ได้ที่ความจริงเปิดเผยว่านายเอกเป็นผู้ชาย(รู้ตอนกำลังจะได้กันจ้าาาา ไอเราก็นึกว่า เฮ้ย ไม่ชอบ หยะแหยง ปรากฎว่าไม่นะ ทำต่อเฉ๊ยยย แต่ก็โกรธอ่ะนะ) ก็มีคำพูดคำจาโหดร้ายบ้างอะไรบ้าง แล้วยัยคุณหนูที่หนีไปตั้งกะต้นเรื่องก็กลับมาทวงตำแหน่งเมีย อะไรงี้ แต่คือทุกดราม่ามันมาแบบแปปปปปปเดียว แปปเดียวจริงๆ แล้วนายเอกก็ใช้ความแบ๊ว+เป็นคนดี๊คนดี มาสยบทุกปัญหาค่าาา ตอนหลังพระเอกก็แสนจะรักจะหลงนายเอกน่ะแล สรุปคือ จบแฮปปี้เอนดิ้งค่า
สิ่งที่ชอบ : คนเขียนบรรยายนายเอกได้น่ารักมากค่ะ แบบแก้มกลมๆนุ่มๆงี้ เราอ่านแล้วอยากกัดแก้มนายเอกขึ้นมาเลยทีเดียวเชียว
สิ่งที่ไม่ชอบ : คือเรื่องมันไม่มีความสมเหตุสมผล แบบ...ไม่เล๊ยยยยอ่ะค่ะ เราอ่านไปก็แอบขัดใจไป แบบ อ้าว ตอนแรกเอ็งยังคิดยังงี้อยู่เลย พอเปลี่ยนมาสามหน้า ความคิดเปลี่ยนซะละ หรือแบบบรรยายความคิดมาแบบนึง แต่การกระทำมันไม่ใช่ว่ะเฮ้ย ไรงี้ก็มี ขัดใจค่ะขัดใจ อีกเรื่องคือ ฉากดราม่ามันไม่สุดอ่ะค่ะ ฉากหวานโอเคนะ แต่ฉากมาม่านี่คือบิ๊วอารมณ์ไปไม่สุดจริงๆ ไม่ได้ร้องไห้เลยยยย
ระดับความประทับใจ : 2/5 คือ ก็โอเคนะ อ่านได้จนจบ แต่ถ้าถามว่าจะกลับมาอ่านอีกไหม ไม่อ่ะค่ะ
ผู้เขียน Zi Yue
สำนักพิมพ์ Hermit
***คำเตือน มีสปอยล์***
**สปอยล์หนักๆเป็นตัวอักษรสีขาว ลากคลุมเอานะคะ เผื่อคนไม่อยาก**
เรื่องย่อสไตล์เรา : หนุ่มน้อยคนใช้คนจนแสนซื่อ(บื้อ) ใจอ่อนยอมปลอมตัวเป็นเจ้าสาวแทนคุณหนูที่ไม่อยากแต่ง ปรากฏว่าทางเจ้าบ่าวก็ไม่อยากแต่งกับพวกคุณหนูคุณนายเลยกะจะแกล้งให้ร้องไห้โฮกลับบ้านไปเลย ก็เลยโดนคุณพระเอกแกล้งให้ตกระกำลำบาก แต่ด้วยความที่นายเอกฝวย สู้งานด้วย ทำงานบ้านก็เก่ง(ก็เป็นคนใช้นิ) พระเอกของเราก็เลยเริ่มใจอ่อน แล้วก็ตามเสต็ป ตกหลุมรัก แล้วก็มีอุปสรรคบ้างนิดหน่อยพอกรุบกริบ เช่น พระเอกรับไม่ได้ที่ความจริงเปิดเผยว่านายเอกเป็นผู้ชาย(รู้ตอนกำลังจะได้กันจ้าาาา ไอเราก็นึกว่า เฮ้ย ไม่ชอบ หยะแหยง ปรากฎว่าไม่นะ ทำต่อเฉ๊ยยย แต่ก็โกรธอ่ะนะ) ก็มีคำพูดคำจาโหดร้ายบ้างอะไรบ้าง แล้วยัยคุณหนูที่หนีไปตั้งกะต้นเรื่องก็กลับมาทวงตำแหน่งเมีย อะไรงี้ แต่คือทุกดราม่ามันมาแบบแปปปปปปเดียว แปปเดียวจริงๆ แล้วนายเอกก็ใช้ความแบ๊ว+เป็นคนดี๊คนดี มาสยบทุกปัญหาค่าาา ตอนหลังพระเอกก็แสนจะรักจะหลงนายเอกน่ะแล สรุปคือ จบแฮปปี้เอนดิ้งค่า
สิ่งที่ชอบ : คนเขียนบรรยายนายเอกได้น่ารักมากค่ะ แบบแก้มกลมๆนุ่มๆงี้ เราอ่านแล้วอยากกัดแก้มนายเอกขึ้นมาเลยทีเดียวเชียว
สิ่งที่ไม่ชอบ : คือเรื่องมันไม่มีความสมเหตุสมผล แบบ...ไม่เล๊ยยยยอ่ะค่ะ เราอ่านไปก็แอบขัดใจไป แบบ อ้าว ตอนแรกเอ็งยังคิดยังงี้อยู่เลย พอเปลี่ยนมาสามหน้า ความคิดเปลี่ยนซะละ หรือแบบบรรยายความคิดมาแบบนึง แต่การกระทำมันไม่ใช่ว่ะเฮ้ย ไรงี้ก็มี ขัดใจค่ะขัดใจ อีกเรื่องคือ ฉากดราม่ามันไม่สุดอ่ะค่ะ ฉากหวานโอเคนะ แต่ฉากมาม่านี่คือบิ๊วอารมณ์ไปไม่สุดจริงๆ ไม่ได้ร้องไห้เลยยยย
ระดับความประทับใจ : 2/5 คือ ก็โอเคนะ อ่านได้จนจบ แต่ถ้าถามว่าจะกลับมาอ่านอีกไหม ไม่อ่ะค่ะ
จุดเริ่มต้น
สาเหตุที่เริ่มอยากมี Blog
เรื่องมันเริ่มจากตอนสัปดาห์หนังสือที่ผ่านมา เจอหนังสือที่คำโปรยน่าอ่าน แต่เป็นคนเขียนและสำนักพิมพ์ที่ไม่คุ้นเคย เลยเปิดหารีวิวในเน็ต ปรากฎว่ามี แถมดีซะด้วย มีสิ่งที่เราอยากรู้ค่อนข้างครบถ้วน
ก็เลยเกิดไอเดียขึ้นมาว่า เอ๊า เราไม่ทำบ้างล่ะ มีนิยายตั้งหลายเรื่องที่เราเคยซื้อมาแล้วพลาด เสียดายตังค์กันไป หรือบางเรื่องที่ดีมากๆ อยากให้คนอื่นอ่านบ้าง
ในเมื่ออยากแชร์ ก็แชร์สิ พอคิดได้อย่างนี้ ก็เลยทำ Blog นี้ขึ้นมา สนองนี้ดตัวเองด้วย แล้วถ้าคนอื่นได้ประโยชน์จากมันด้วยก็คงจะดี :)
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)