review - Good Morning Mr. Bad Love อรุณสวัสดิ์รักร้าย

ผู้เขียน ร เรือในมหาสมุท
สำนักพิมพ์ EverY

***คำเตือน มีสปอยล์***
**สปอยล์หนักๆ เป็นตัวอักษรสีขาว ลากคลุมเอานะคะ เผื่อคนไม่อยาก**

"THANKS FOR A GOOD TIME. BYE." - จุลเกียรติ 

เรื่องย่อสไตล์เรา: เป็นเรื่องของนายเอกกับพระเอก จุลเกียรติกับจุลเกียรติค่ะ เป็นน้องจุลกับพี่เกียรติ น้องจุลเป็นนายเอกที่มีปมเรื่องแผลที่หน้า คือน้องมีแผลเป็นที่หน้าใหญ่มากจากอุบัติเหตุในอดีต ก็เลยชอบสวมแมสปิดหน้าตลอด ส่วนพี่เกียรติ (ที่มีช่วงนึงในเรื่องคือเกลียดจริงค่ะ ทำน้องจุลฉันเสี๊ยใจ) เป็นพระเอกรูปหล่อพ่อรวย ที่มีความรักฝังใจกับแฟนเก่า ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ แม้ว่าจะโดนเขาทิ้งไปหลายรอบแล้ว 

เปิดเรื่องมาพี่ก็โฉบน้องขึ้นรถเลยจ้า มาจอดเต๊าะ น้องก็เล่นด้วย เหมือนน้องจะมีความรู้สึกท้าทายนิดๆว่าเดี๋ยวยังไงซะ เห็นแผลเป็นคงทำไม่ลงหรอก ปรากฏว่า ก็ได้กันจ้าาา พี่โอเคกะแผล น้องโอเคกะพี่ ก็นะ ตะลึ๊ดตึ๊ดตึ๊ดกันไปตามระเบียบ (ครั้งแรกของคนน้องด้วยนะนั่น) แล้วก็คบกัน แต่คือน้องรู้แล้วนะว่าพี่มีแผลใจ หลังจากที่คนพี่รู้ว่าน้องมีแผลกายไม่นานน่ะแหละ แต่ความรักมันก็อย่างนี้นี่นะ เหมือนคำโปรยของเรื่องที่ สนพ เคยโปรยน่ะแหละ ว่าบางทีความรักแย่ๆ ก็เป็นรักแท้ของใครบางคน เพราะความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้นี่นา

ก็อ่ะ รักกันไป อุปสรรคใหญ่ๆก็คือเรื่องคนรักเก่าพระเอก ที่ชอบไปมีแฟนเลวๆ แล้วพอโดนทำร้ายก็กลับมาซบอกพระเอกตลอด นายเอกก็รู้ เสียใจ แต่ยังอยู่ ยังไม่ไปไหน (ซึ่งทำให้อิตาพระเอกแปลกใจมาก เพราะที่ผ่านๆมาพอตัวเองแสดงออกชัดว่าแคร์คนรักเก่าที่สุดก็โดนคน ปจบ ทิ้งตลอด น้องจุลเป็นคนแรกที่ยังอยู่ ...นางบอกว่า จุลเป็นคนเดียวที่ยังอยากอยู่กับนาง ตอนนางไม่น่ารัก ...พูดจาน่ารักเนอะ แต่ใจร้ายอ่ะ 55555) 

มีอยู่ตอนนึงที่นายเอกไม่ทนแล้ว พอ เลิก เป็นที่มาของโควทที่ยกมานั่นล่ะค่ะ นายเอกเอาไขควงสลักไว้บนประตูคอนโดพระเอกเลยจ้าา เพราะพระเอกไปรับวิป (คนรักเก่า) ที่โดนซ้อมมาดูแลอีกแล้ว น้องจุลบอกว่าเหมือนการสมัครงานในบริษัทที่มีเครื่องแบบรออยู่แล้ว รู้อยู่แล้วว่าเข้าไปแล้วจะเป็นยังไง ความรักกับพระเอกก็เหมือนกัน รู้อยู่แล้วว่ายังไงสุดท้ายพระเอกคงไม่เลือกตัวเอง แล้ว แล้วทำไมไม่จบมันในครั้งนี้ไปเลย เพราะตัวเองก็อยากพอแล้ว ประมาณนี้ ก็เลยเก็บข้าวของออกจากห้องพระเอกมาระหว่างที่พระเอกไปรับวิป 

แต่ความจริงคือพระเอกนางรักน้องจุลมากกว่าวิปแล้วแหละ แต่นางยังไม่ค่อยรู้ตัวอ่ะนะ เพราะนางก็ยึดติดกับคนรักเก่ามานาน
ซึ่งคนที่บอกให้พระเอกรู้ตัวก็คือน้องวิปนี่ล่ะ นางรู้ใจพระเอกดีกว่าที่พระเอกรู้ใจตัวเองซะอีก พอรู้ตัวก็ไปตามง้อแหละค่ะ นานเลยกว่าน้องจุลจะยอมใจอ่อน แต่สุดท้ายก็แฮปปี้เอ็นดิ้งนะคะ จบดี สุดท้ายก็ไม่ใช่รักร้ายนะคะ เป็นรักดีค่ะ 55555


สิ่งที่ชอบ: สำนวนดีงาม คือไม่ใช่ว่าพรรณนาเยอะหรืออะไรนะคะ แต่อ่านแล้วลื่นอ่ะค่ะ ไม่มีสะดุด (แอบกระซิบว่าคุณคนเขียนคนนี้เป็นคนที่ได้รางวัลนักเขียนซีไรท์จากเรื่องสิงโตนอกคอกด้วยนาจา) แล้วส่วนตัวเราก็ชอบน้องจุลมาก เป็นนายเอกไทป์เราสุดๆ จริงๆต่อให้เปลี่ยนพระเอกเปลี่ยนเนื้อเรื่อง ถ้านายเอกยังเป็นน้องจุลเราก็ซื้ออ่ะค่ะ 5555 คือน้องมีความเข้มแข็งในแบบของน้องเองน่ะค่ะ เราชอบคนที่ถึงจะทุ่มสุดตัวเพื่อความรักจนบางทีบางบทอาจจะดูเข้านิยามของพวกเคะเมียทาสอะไรงี้ แต่ความจริงคือพอถึงจุดที่ตัดสินใจว่าพอแล้ว ก็ใจแข็งพอที่จะเอาตัวเองออกมาจากตรงนั้นอ่ะค่ะ  

อีกอย่างคือชอบที่ตัวร้ายไม่ได้ร้ายแบบดำปี๋น่ะค่ะ เพราะจริงๆใครๆก็เทาๆกันทั้งนั้นแหละ


สิ่งที่ไม่ชอบ: พระเอกดูมีคาแรกเตอร์ของตัวเองน้อยกว่ามาก เมื่อเทียบกับน้อง 5555 ดูไปไม่ค่อยสุดอ่ะค่ะ แล้วก็มีโมเม้นน่ารักให้หลงรักนางน้อยไปหน่อย ก็ไม่ใช่ว่าเกลียดนางนะ เอ็นดูอยู่แหละ แต่รักน้องจุลมากกว่า 5555

อีกอย่างคือ อันนี้ส่วนตัวเรานะคะ เราว่าฉากหวานๆที่แบบ หวานเลย เช่น ในตอนพิเศษ มันไม่กร๊าวใจเบอร์นั้นอ่ะค่ะ 5555 คือใช้คำว่าน่ารักดีละกัน แต่ไม่ฟินจิกหมอน


ระดับความประทับใจ: 4/5 ยังไงก็ยังแนะนำให้ซื้อค่ะ เป็นเรื่องที่มีฉากที่อิมแพ็คให้เราประทับใจอยู่ และถึงจะไม่ได้ฟินจิกหมอนกันฉากหวาน แต่ก็น่ารักน่าหยิกค่ะ อีกอย่างคือในเรื่องเท่าที่จำได้ไม่มีจุดที่ชวนให้ลำไยเลย อ่านจบรวดเดียวแบบลื่นไหลดีมาก เอามาอ่านบางฉากอีกรอบก็ยังชอบอยู่ สำหรับเรา เราว่าควรค่าแก่การซื้อเก็บค่ะ 

ปล.มีตัวอย่างทดลองอ่านให้อ่านบนเด็กดีนะคะ ซึ่งให้อ่านเยอะมาก เกือบจบเรื่องแน่ะค่ะ เราก็เข้าไปอ่านในนั้นก่อน ติดงอมแงม และไปสอยเล่มมาอย่างว่องไว 5555 ซึ่งเอาจริงต่อให้ลงจนจบ เราว่าเราก็ซื้อค่ะ ศรีว่ามันดี ควรค่าแก่การเปย์ค่ะ 5555

ปล2 เพิ่งรู้ตอนจะเขียนรีวิวว่าชื่อคุณ ร เรือในมหาสมุท สมุทไม่มีตัว ร เรือ 5555555

review - ภูตสวาท

ผู้เขียน กงจื่อฮวนสี่
สำนักพิมพ์ Fu novel

***คำเตือน มีสปอยล์***
**สปอยล์หนักๆ เป็นตัวอักษรสีขาว ลากคลุมเอานะคะ เผื่อคนไม่อยาก**

"จากที่เคยสื่อใจถึงใจ เคยพูดคุยความในใจให้กันฟัง เคยห่วงใยกันและกัน พวกเราเปลี่ยนไปหาทางแก้มือคืนครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อถูกอีกฝ่ายไล่ต้อนให้จนมุม คอยแต่ท้าทายกัน ปะทะกัน สรรหาวิธีต่างๆมาโจมตีกัน สนุกสนานกับการเข้าไปแตะขีดสุดของฝ่ายตรงข้าม ทั้งที่ความรู้สึกบอบช้ำเกินกว่าจะทนต่อไปไหว แต่ไม่มีใครเลิกรา เพราะคิดว่ายอมถอยเท่ากับแพ้

อันที่จริง แพ้แล้วอย่างไรเล่า

...เพิ่งมาตระหนักในภายหลัง ถ้าแพ้...จะเท่ากับไยดีนั่นเอง" - หน้าที่ 218 ภูตสวาท

เรื่องย่อสไตล์เรา: เป็นเรื่องเกี่ยวกับนายเอกที่กลายเป็นภูตสวาทเนื่องจากความรักความแค้นในชาติที่แล้วน่ะค่ะ คือชาติที่แล้วนายเอกกับพระเอกมาเกิดบนโลกด้วยกัน โดยพระเอกเกินเป็นเจ้าชายที่พ่อไม่รัก ไม่มีใครทำดีด้วย อารมณ์ประมาณหวงฝู่เจี๋ยในเรื่ององค์ชายอัปลักษณ์น่ะค่ะ ส่วนนายเอกเป็นลูกชังของบ้านขุนนางบ้านนึง เลยถูกเอามาถวายตัวกับพระเอก ประมาณว่าเป็นเด็กที่ไม่มีใครต้องการทั้งคู่น่ะค่ะ ก็มาเจอกันตั้งแต่เด็กๆนู้นนน แล้วถ้าพูดตามภาษานายเอกก็คือมีกันอยู่แค่สองคนบนโลกกว้างใบนี้น่ะค่ะ นายเอกก็รักพระเอกมากกก พระเอกบอกอยากได้บัลลังก์ นายเอกก็ทำทุกอย่าง ยอมทำร้ายคนที่ดีกับตัวเองมากมายเพื่อให้พระเอกสมหวัง (คือนายเอกเป็นคนดีค่ะ จริงๆแล้วเป็นคนจิตใจดีมาก สิ่งที่เจ็บที่สุดเลยไม่ใช่การลงโทษทางกาย แต่เป็นความรู้สึกผิดที่เฆี่ยนใจอยู่ตลอดเวลา //แต่ก็มีเจ็บตัวด้วยนะคะ เรียกว่าชีวิตชาตินี้คือรันทดมาก) แต่สุดท้ายพระเอกดันเฉลยออกมาว่า ที่ทำไปทั้งหมดเพราะพระเอกหลงรักพี่ตัวเองค่ะ ต้องการบัลลังก์มาให้พี่ ไม่ใช่ให้ตัวเอง นายเอกก็เจ็บสิคะ ตัวเองทำเพื่อเขาแทบตาย สุดท้ายเขาเอาสิ่งที่นายเอกใช้เลือดเนื้อสร้างมาไปให้คนอื่นเฉย

ทีนี้นายเอกกับพระเอกก็ร้ายใส่กันละ ผลัดกันเข้าไปแตะขีดความอดทนของอีกฝ่าย (ตามย่อหน้าที่เราโควทมาเลยค่ะ) คือลึกๆก็รักกันแหละ ตอนหลังที่นายเอกตายในชาตินี้พระเอกก็เผาตัวเองตายตามไปค่ะ เพราะอยู่ไม่ได้ ขาดหัวใจ แต่นายเอกก็แค้นที่พระเอกเหมือนหลอกใช้ตัวเอง พระเอกก็ระแวงนายเอกด้วย (เพราะนายเอกคือทำทุกอย่างได้จริงๆ นางเก่งและแกร่งค่ะ) แล้วก็โดนนายเอกยั่วโมโหด้วย ก็เลยไม่ได้ทำดีๆใส่กันเท่าไร ก็จบชาตินี้ ตายจากกันไป โดยที่นายเอกตายเหมือนฆ่าตัวตายกลายๆอ่ะค่ะ คือเหมือนต้องไปหาของวิเศษมาช่วยคนที่พระเอกชอบ แล้วก็เจอบททดสอบ แล้วตั้งใจทำผิดให้ตัวเองตายไป เพราะรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของตัวเองกับพระเอกชาตินี้คือเกินเยียวยาแล้วจริงๆ เหมือนเหนื่อยแล้วน่ะค่ะ อีกอย่างคือนางบอกว่า นางอยากเห็นพระเอกเสียใจน่ะค่ะ ไม่ว่าจะเพราะตัวเองตายก็ดี หรือเพราะเอาของวิเศษไปช่วยคนที่พระเอกชอบไม่ได้ก็ดี 

พอชาติต่อมาก็คือชาติที่นายเอกมาเป็นภูตสวาท และพระเอกกลับไปเป็นเจ้านรก คงหวา เหมือนเดิม (ก่อนที่จะไปเกิดชาติที่เป็นเจ้าชายนั่นพระเอกฮีเป็นเจ้านรกอยู่แล้วอ่ะค่ะ แต่โดนให้ไปเกิดเพื่อให้รู้จักรัก เพราะตอนเป็นเจ้านรกไม่มีอารมณ์ คนที่ไม่เข้าใจอารมณ์จะไม่สามารถตัดสินวิญญาณได้อย่างเที่ยงธรรมน่ะค่ะ ซึ่งเรื่องนี้ขอบอกว่ามันคือปมหลักนึงของเรื่องเลยค่ะ) แล้วต้องมาตามหาของวิเศษอย่างนึง ซึ่งพระเอกได้เบาะแสมาว่ามันเกี่ยวกับนายเอกน่ะค่ะ ก็มาลูกล่อลูกชนกันไป สุดท้ายพระเอกก็ได้ไปนะคะ แต่นายเอกตาย ไม่ได้ตายเพราะพระเอกนะ แต่มันต่อเนื่องกับที่พระเอกพยายามหาของนี่แหละ จริงๆคือเพราะนายเอกพยามยามชดใช้ด้วย คือตอนอ่านมันเศร้ามากเลยค่ะ เขาบรรยายว่า เรื่องราวผันผ่านมาหลายชาติหลายภพแล้ว ใครๆก็ลืมไปหมดแล้ว มีแต่ซางโม่ นายเอกของเรา ที่ยังจำได้ แล้วก็พยายามชดใช้ให้กับทุกคนที่ตัวเองเคยทำร้ายน่ะค่ะ ซึ่งหนึ่งในสิ่งที่นายเอกติดค้างคือชีวิตนี่แหละค่ะ

พอนายเอกจะตาย ก็เพิ่งมีเหตุการณ์ทำให้ทั้งคู่รู้ว่า จริงๆพระเอกก็รักนายเอกนะ (คือพระเอกเพิ่งมาจำเรื่องชาติที่แล้วได้ตอนนี้ เนื่องจากก่อนหน้านี้โดนผนึกไว้น่ะค่ะ เพราะพระเอกทำกรรมมาเยอะ เลยโดนสาปให้ไม่สมหวังในรัก ก็เลยจำเรื่องนายเอกไม่ได้ ทำให้คลาดกันตลอด แล้วพระเอกก็ร้องไห้ บอกว่า "เจ้าไม่เคยบอกให้ข้ารู้ว่าเจ้ารัก ไม่เคยบอกให้รู้ว่าเจ้าแค้น แต่กลับสอนให้ข้ารู้รสชาติของความสูญเสียทุกครั้ง..." นายเอกเองก็เลยเพิ่งรู้เหมือนกัน ว่าที่ผ่านมาพระเอกก็รักนี่นา แล้วพระเอกก็เสียใจให้กับการตายของตัวเองด้วย)

หลังจากนั้นพระเอกก็พยายามทำให้นายเอกฟื้น ซึ่งก็สำเร็จค่ะ (แต่แลกกับพลังเจ้านรกส่วนใหญ่เลย ถึงขึ้นเป็นเจ้านรกต่อไม่ได้เลยค่ะ) ก็มาตามง้อนายเอกบนโลกมนุษย์อยู่เป็นปี สุดท้ายนายเอกก็ใจอ่อนค่ะ ก็ HE กันไป

สิ่งที่ชอบ: ภาพฝวยยย เราชอบปกสไตล์นี้ค่ะ เรื่องนี้จะมีสองปก เราชอบทั้งคู่อ่ะค่ะ แล้วก็สำนวนแปลดีงามตามมาตรฐานคุณเฟื่องน่ะค่ะ เป็นนักแปลในดวงใจเราคนนึงเลย แล้วก็ฉากบีบใจคือดีค่ะ เราอ่านครั้งแรกคือน้ามตามาาาา ดี๊ดีค่ะ 

สิ่งที่ไม่ชอบ: ตัวละครแอบเยอะค่ะ 5555 ชื่อก็จำยาก ตอนอ่านนี่เรามีถึงขั้นที่ต้องพลิกกลับไปหาดูว่า เอ๊ะ นี่พูดถึงคนนี้หรือเปล่านะ เพราะมันมีสองชาติด้วยอ่ะค่ะ ยิ่งมึนเข้าไปใหญ่ แล้วก็ฉากหวานๆน้อยไปหน่อย ซึ่งในทอล์คคุณเฟื่องบอกว่าจะออกเล่มพิเศษรวมกับชุดตำนานรักเทวาอีกเล่มที่กำลังจะออกค่ะ (ซึ่งเป็นสาเหตุให้เรานึกครึ้มอยากกลับมาเขียนถึงเรื่องนี้)

ระดับความประทับใจ: 4.5/5 ค่ะ หักเพราะเวลากลับมาอ่านซ้ำรอบสามสี่มันบีบสู้รอบแรกไม่ได้แล้วอ่ะค่ะ ส่วนตัวเราคิดว่านิยายที่พีคจริงๆ อ่านกี่รอบก็จะยังได้ฟีลเดิมสำหรับเรา แต่คือยังไงก็แนะนำค่ะ ไม่เสียดายเงินที่ซื้อมาเลยค่ะ

review - More heat than the sun (รัก...อันตราย)

ผู้เขียน John Wiltshire
สำนักพิมพ์ Rose Publishing

***คำเตือน มีสปอยล์***
**สปอยล์หนักๆเป็นตัวอักษรสีขาว ลากคลุมเอานะคะ เผื่อคนไม่อยาก**

"The more he saw of this life the more he realised he just wanted what he'd always wanted: Nikolas bloody Mikkelsen" - Ben

"Perhaps what should make you feel better is the thought I would kill you, that I’m obsessed with you enough to do that. I’d rather you not live than that you live apart from me" - Nikolas 

//ความมีอารมณ์ขันของน้องเบนกับความจิตของเฮียนิโคลัสเขาล่ะค่ะ

ขอเกริ่นนิดนึงว่ามาเขียนรีวิวเรื่องนี้เพราะรู้สึกกระแสมันแผ่วๆ หรือเราอาจจะคิดไปเอง แต่เราว่ามันดีนะ ค่อนไปทางดีมากด้วย คืออ่านเล่มไทยแล้วถึงขั้นต้องไปขวนขวายหาเวอชั่นอิ๊งมาอ่านต่ออ่ะค่ะ (แต่ยังรอเล่มแปลไทยออกต่อนะคะ อุดหนุนลิขสิทธิ์ในไทยค่า อ่านแบบไทยยังไงก็หนุกหนานกว่าด้วย) ก็เลยอยากจะมาแบ่งปัน (aka ขายครัว) 5555


warning กันซักนิดก่อนไปต่อ เรื่องนี้มีรีเวิร์สนะคะ มีฟามฮุนแฮงประมาณนึงด้วย (SM กันเล็กน้อยถึงปานกลางนั่นเอง) แล้วก็พระนายไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่องครั้งแรกคือกันและกันอะไรแบบนั้นเน้อ อ้อ แล้วก็มีเด็กนะคะ แต่ไม่ใช่ mpreg เป็นลูกแท้ๆของนายเอกกับผู้หญิงอีกคนซึ่งได้กันตอนนายเอกความจำเสื่อมย้อนเวลาไปตอนตัวเองยังเป็นแฟนกับผู้หญิงคนนั้น ก็เลยได้กัน แล้วผู้หญิงตั้งใจไม่ป้องกันน่ะค่ะ ซึ่งก็จะเป็นปมนึงของเรื่องนี้ กับ ลูกแท้ๆของพระเอก (ค่ะ มันมีลูกกันทั้งคู่เลยค่าา) กับเมียเก่า สมัยพระเอกยังอยู่รัสเซียอ่ะค่ะ ซึ่งตอนเจอนายเอกคือหนีศัตรูเก่ามาอยู่อังกฤษแล้ว (ใช่ไหมนะ น่าจะใช่ ลืมประเทศตลอดเลย 55555) ซึ่งตอนนั้นพระเอกคิดว่าลูกตายไปแล้ว เพราะกับเมียเก่าเองก็ตัดขาดความสัมพันธ์กันไปแล้ว แบบไม่ดีด้วย เพราะเหมือนพระเอกจะเป็นคนจับพ่อตาตัวเองเข้าคุกอ่ะค่ะ

เรื่องย่อสไตล์เรา : เป็นเรื่องของทหารหนุ่มอดีตหน่วยรบพิเศษ เบน (aka นายเอก) กับเจ้านายหนุ่มที่เริ่มหนุ่มเหลือน้อยแล้ว นิโคลัส (aka เมะแก่กว่า) ซึ่งเปิดเรื่องมาก็คือนายเอกเนี่ยมาเป็นสายลับให้หน่วยงานของพระเอกค่ะ แล้วปรากฏว่าเจอกันครั้งแรกก็สปาร์คกัน ซึ่งตาพระเอกเนี่ย แกมีเมียอยู่แล้วค่ะ แต่ๆๆ ต่อมาเรื่องก็เฉลยว่าเมียที่ว่าเนี่ย เป็นเมียที่แต่งกันในนามค่ะ ตัวเมียจริงๆเป็นเมียแอบๆขององค์ชายประเทศนี้จ้าา ก็เลยต้องมาแต่งกะพระเอกเพื่อปิดบังความสัมพันธ์ โดยที่พระเอกก็โอเค แลกกับการใช้อำนาจของทางองค์ชายเพื่อหนีจากศัตรูเก่า ซึ่งอิตาพระเอกเนี่ยก็มีประวัติความเป็นมาซับซ้อนซ่อนเงื่อนม๊ากกก ซึ่งเรื่องก็จะค่อยๆเฉลยปมออกมาค่ะ กลับมาสู่ตอนที่เขาสปาร์คกันต่อเนอะ คือพระเอกเนี่ย พอฮีสปาร์คปุ๊บ ฮีก็รุกปั๊บเลยค่าา นายเอกเองก็มีการขัดขืนนิดนึง แต่แบบ ก็ชอบเขาเหมือนกันก็เลยสมยอมไปแหละค่ะ ขอบอกว่าครั้งแรกเกิดที่โต๊ะสนุ๊กค่ะ กร๊าวใจเจ้มาก คนจริง ชอบ 55555

ซึ่งโทนเรื่องเนี่ย ก็จะเป็นแนวบู๊ๆหน่อย (เพราะอิพระนายคือเป็นทหารๆทั้งคู่เลย) แล้วก็จะมีปริศนาเรื่องอดีตของพระเอกทิ้งปมไว้ระหว่างทางเรื่อยๆ ค่อยๆเฉลยไป แล้วเล่มแรกๆพระนายก็จะยังไม่ค่อยหวานๆเท่าไร เพราะตอนแรกๆเนี่ย คนที่จริงจังกับความสัมพันธ์นี้มากคือนายเอกค่ะ ตอนแรกๆที่ยังไม่เฉลยว่าพระเอกก็ชอบนายเอกแต่แรกเหมือนกันนี่คือ เหมือนรักข้างเดียวเลยค่ะ ให้ฟีลผิดศีลธรรมจรรยามาก แนวชู้ผู้แอบรักเขาผู้เย็นชา ประมาณนั้น แต่พออ่านไปเรื่อยๆ (ซีรี่ย์นี้มี 8 เล่มจบค่ะ ยาวๆไป) ซักประมาณเล่ม 2 นี่ก็คือเริ่มรู้สึกละ ว่าเออ เขารักกันเนี่ย ไม่ใช่รักข้างเดียวนะเนี่ย แค่อิพระเอกมันซึนไปหน่อย คือพระเอกฮีเป็นสายปากแข็งน่ะค่ะ แล้วก็เจ็บมาเยอะ เลยเปิดใจยาก ในขณะที่นายเอกจะเป็นแนว positive thinking มาก คือชีวิตก็ไม่ได้สบายอะไรนะ แต่วิธีเล่าจากมุมมองของนางจะทำให้รู้สึกว่า โลกมันไม่ได้แย่น่ะค่ะ จะให้ความรู้สึกอุ่นๆ คือในฐานะมนุษย์เนี่ย นายเอกคือดีค่ะ เป็นมนุษย์ที่ครบสมบูรณ์ในทางจิตใจนะเราว่า แต่อิพระเอกนี่จะเบี้ยวๆหน่อย ตอนหลังๆเวลามีมองผ่านมุมพระเอกจะเห็นเลยว่าเป็นคนที่พื้นฐานจิตใจไม่มั่นคง ไม่เชื่อในอะไรเท่าไร แล้วพอรู้ตัวว่าชอบนายเอกก็เลยจะหลงๆนายเอกหน่อย (ซึ่งเราชอบพระเอกแบบนี้ 5555)

เรื่องนี้จะมีปมหลักๆคืออดีตของพระเอก (ซึ่งมีหลายปมมาก และคิดว่าไม่สปอยเรื่องนี้จะดีกว่า เพรราะเริ่มแอบลืม อ่านมาซักพักแล้ว 5555) กับอดีตนายเอก (อันนี้ไม่เยอะเท่าพระเอก แต่ก็ประมาณนึง) แล้วก็มีคล้ายๆคดีระหว่างทาง เพราะมีคนพยายามทำร้ายคู่นี้ตลอดเวลาาาาา คือเสี่ยงตายทุกเล่มอ่ะค่ะ

ตอนท้ายคือจบแฮปปี้ค่ะ แอบไปอ่านสปอยเล่ม 8 มาแล้ว 5555
เพราะเราเองยังค้างเติ่งอยู่ที่เล่ม 6 อยู่ เนื่องจากรู้สึกมันเริ่มแผ่ว บวกกับใน goodreads มีคนบอกว่าเล่ม 6 (หรือ 7 เนี่ยแหละ) มีปมเรื่องเชื่อในพระเจ้าเยอะมาก ซึ่งเราว่ามันไม่เข้ากับโทนเรื่องที่ปูมาเลย คือเล่มที่ผ่านมา ทั้งคู่เป็นคนแบบ มีชีวิตรอดเพราะความสามารถของตัวเองล้วนๆน่ะค่ะ

อ้อ ลืมบอกไปว่าเรื่องนี้คือพระนายเก่งเทพทั้งคู่ หน้าตาดีทั้งคู่ (คืออิสองคนนี่เวลาเล่าผ่านมุมตัวเองก็จะชมอีกฝ่ายตลอดอ่ะค่ะ ว่าหน้าตาดีอย่างนู้นอย่างนี้) แล้วก็พระเอกเป็น s แต่นายเอกไม่ได้เป็น m ค่ะ แต่ตอนทำกันก็แฮปปี้ทั้งคู่นะคะ 55555


สิ่งที่ชอบ : เรื่องไม่ได้หวานเลี่ยน แต่หวานค่ะ คือตลอดทั้งเรื่องคนเขียนทำให้เรารู้สึกได้เลยว่า เขารักกัน เขารักกันมาก เขาสำคัญสำหรับกันและกันจริงๆ แบบต่อให้ไม่พูดออกมาก็รู้อ่ะค่ะ เราชอบ อีกอย่างคือใส่เรื่องราวผจญภัยเอาชีวิตรอดนู่นนี่นั่นได้สนุกค่ะ มีแอบเว่อๆหน่อย แต่ก็สนุกอยู่ดีสำหรับเรา อีกอย่างคือฉาก...นั้นนนน ได้ใจเราค่ะ 55555 คือมันมีความดิบ ความเซ็กซี่ ความหวานๆ กำลังดี แล้วการกระทำนู่นนี่นั่น (เช่นความ s ของอิตาพระเอก) ก็ค่อนข้างมีเหตุผลที่มาที่ไปที่เข้าใจได้อ่ะค่ะ เขาทำให้เราหลงรักตัวละครได้ ซึ่งดีค่ะ เราแฮปปี้


สิ่งที่ไม่ชอบ : คิดว่าเนื่องจากมันยาว คนเขียนเลยไม่สามารถคุมโทนได้ทั้ง 8 เล่ม อย่างที่บอกว่ามีเล่มที่เกี่ยวกับการ worship god ซึ่งเราคิดว่าผิดคอนเซปที่ปูมามาก แล้วก็มีเรื่องเด็ก โดยเฉพาะลูกพระเอก ที่ทำเราเซ็งๆหน่อยๆ อีกอย่างเนื่องจากมันมีเรื่องผจญภัยเอาชีวิตรอดเป็นปมหลักของทุกเล่ม พอถึงเล่มหลังๆมันเลยเริ่มซ้ำ เริ่มไม่สนุกปังเท่าตอนแรกๆอ่ะค่ะ


ระดับความประทับใจ : 4/5 (แบบเฉียดๆ คือดีว่าหลงรักตัวละคร เลยอัพมันขึ้นมา 4 ประมาณนั้น) รวมๆคือยังแนะนำให้อ่านอยู่ดี ไม่เสียดายตังค์ ไม่เสียดายเวลา คิดว่าว่างๆก็ยังอยากหยิบมาอ่านซ้ำอีกซักหน่อย