ผู้เขียน กงจื่อฮวนสี่
สำนักพิมพ์ Fu novel
***คำเตือน มีสปอยล์***
**สปอยล์หนักๆ เป็นตัวอักษรสีขาว ลากคลุมเอานะคะ เผื่อคนไม่อยาก**
"จากที่เคยสื่อใจถึงใจ เคยพูดคุยความในใจให้กันฟัง เคยห่วงใยกันและกัน พวกเราเปลี่ยนไปหาทางแก้มือคืนครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อถูกอีกฝ่ายไล่ต้อนให้จนมุม คอยแต่ท้าทายกัน ปะทะกัน สรรหาวิธีต่างๆมาโจมตีกัน สนุกสนานกับการเข้าไปแตะขีดสุดของฝ่ายตรงข้าม ทั้งที่ความรู้สึกบอบช้ำเกินกว่าจะทนต่อไปไหว แต่ไม่มีใครเลิกรา เพราะคิดว่ายอมถอยเท่ากับแพ้
อันที่จริง แพ้แล้วอย่างไรเล่า
...เพิ่งมาตระหนักในภายหลัง ถ้าแพ้...จะเท่ากับไยดีนั่นเอง" - หน้าที่ 218 ภูตสวาท
เรื่องย่อสไตล์เรา: เป็นเรื่องเกี่ยวกับนายเอกที่กลายเป็นภูตสวาทเนื่องจากความรักความแค้นในชาติที่แล้วน่ะค่ะ คือชาติที่แล้วนายเอกกับพระเอกมาเกิดบนโลกด้วยกัน โดยพระเอกเกินเป็นเจ้าชายที่พ่อไม่รัก ไม่มีใครทำดีด้วย อารมณ์ประมาณหวงฝู่เจี๋ยในเรื่ององค์ชายอัปลักษณ์น่ะค่ะ ส่วนนายเอกเป็นลูกชังของบ้านขุนนางบ้านนึง เลยถูกเอามาถวายตัวกับพระเอก ประมาณว่าเป็นเด็กที่ไม่มีใครต้องการทั้งคู่น่ะค่ะ ก็มาเจอกันตั้งแต่เด็กๆนู้นนน แล้วถ้าพูดตามภาษานายเอกก็คือมีกันอยู่แค่สองคนบนโลกกว้างใบนี้น่ะค่ะ นายเอกก็รักพระเอกมากกก พระเอกบอกอยากได้บัลลังก์ นายเอกก็ทำทุกอย่าง ยอมทำร้ายคนที่ดีกับตัวเองมากมายเพื่อให้พระเอกสมหวัง (คือนายเอกเป็นคนดีค่ะ จริงๆแล้วเป็นคนจิตใจดีมาก สิ่งที่เจ็บที่สุดเลยไม่ใช่การลงโทษทางกาย แต่เป็นความรู้สึกผิดที่เฆี่ยนใจอยู่ตลอดเวลา //แต่ก็มีเจ็บตัวด้วยนะคะ เรียกว่าชีวิตชาตินี้คือรันทดมาก) แต่สุดท้ายพระเอกดันเฉลยออกมาว่า ที่ทำไปทั้งหมดเพราะพระเอกหลงรักพี่ตัวเองค่ะ ต้องการบัลลังก์มาให้พี่ ไม่ใช่ให้ตัวเอง นายเอกก็เจ็บสิคะ ตัวเองทำเพื่อเขาแทบตาย สุดท้ายเขาเอาสิ่งที่นายเอกใช้เลือดเนื้อสร้างมาไปให้คนอื่นเฉย
ทีนี้นายเอกกับพระเอกก็ร้ายใส่กันละ ผลัดกันเข้าไปแตะขีดความอดทนของอีกฝ่าย (ตามย่อหน้าที่เราโควทมาเลยค่ะ) คือลึกๆก็รักกันแหละ ตอนหลังที่นายเอกตายในชาตินี้พระเอกก็เผาตัวเองตายตามไปค่ะ เพราะอยู่ไม่ได้ ขาดหัวใจ แต่นายเอกก็แค้นที่พระเอกเหมือนหลอกใช้ตัวเอง พระเอกก็ระแวงนายเอกด้วย (เพราะนายเอกคือทำทุกอย่างได้จริงๆ นางเก่งและแกร่งค่ะ) แล้วก็โดนนายเอกยั่วโมโหด้วย ก็เลยไม่ได้ทำดีๆใส่กันเท่าไร ก็จบชาตินี้ ตายจากกันไป โดยที่นายเอกตายเหมือนฆ่าตัวตายกลายๆอ่ะค่ะ คือเหมือนต้องไปหาของวิเศษมาช่วยคนที่พระเอกชอบ แล้วก็เจอบททดสอบ แล้วตั้งใจทำผิดให้ตัวเองตายไป เพราะรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของตัวเองกับพระเอกชาตินี้คือเกินเยียวยาแล้วจริงๆ เหมือนเหนื่อยแล้วน่ะค่ะ อีกอย่างคือนางบอกว่า นางอยากเห็นพระเอกเสียใจน่ะค่ะ ไม่ว่าจะเพราะตัวเองตายก็ดี หรือเพราะเอาของวิเศษไปช่วยคนที่พระเอกชอบไม่ได้ก็ดี
พอชาติต่อมาก็คือชาติที่นายเอกมาเป็นภูตสวาท และพระเอกกลับไปเป็นเจ้านรก คงหวา เหมือนเดิม (ก่อนที่จะไปเกิดชาติที่เป็นเจ้าชายนั่นพระเอกฮีเป็นเจ้านรกอยู่แล้วอ่ะค่ะ แต่โดนให้ไปเกิดเพื่อให้รู้จักรัก เพราะตอนเป็นเจ้านรกไม่มีอารมณ์ คนที่ไม่เข้าใจอารมณ์จะไม่สามารถตัดสินวิญญาณได้อย่างเที่ยงธรรมน่ะค่ะ ซึ่งเรื่องนี้ขอบอกว่ามันคือปมหลักนึงของเรื่องเลยค่ะ) แล้วต้องมาตามหาของวิเศษอย่างนึง ซึ่งพระเอกได้เบาะแสมาว่ามันเกี่ยวกับนายเอกน่ะค่ะ ก็มาลูกล่อลูกชนกันไป สุดท้ายพระเอกก็ได้ไปนะคะ แต่นายเอกตาย ไม่ได้ตายเพราะพระเอกนะ แต่มันต่อเนื่องกับที่พระเอกพยายามหาของนี่แหละ จริงๆคือเพราะนายเอกพยามยามชดใช้ด้วย คือตอนอ่านมันเศร้ามากเลยค่ะ เขาบรรยายว่า เรื่องราวผันผ่านมาหลายชาติหลายภพแล้ว ใครๆก็ลืมไปหมดแล้ว มีแต่ซางโม่ นายเอกของเรา ที่ยังจำได้ แล้วก็พยายามชดใช้ให้กับทุกคนที่ตัวเองเคยทำร้ายน่ะค่ะ ซึ่งหนึ่งในสิ่งที่นายเอกติดค้างคือชีวิตนี่แหละค่ะ
พอนายเอกจะตาย ก็เพิ่งมีเหตุการณ์ทำให้ทั้งคู่รู้ว่า จริงๆพระเอกก็รักนายเอกนะ (คือพระเอกเพิ่งมาจำเรื่องชาติที่แล้วได้ตอนนี้ เนื่องจากก่อนหน้านี้โดนผนึกไว้น่ะค่ะ เพราะพระเอกทำกรรมมาเยอะ เลยโดนสาปให้ไม่สมหวังในรัก ก็เลยจำเรื่องนายเอกไม่ได้ ทำให้คลาดกันตลอด แล้วพระเอกก็ร้องไห้ บอกว่า "เจ้าไม่เคยบอกให้ข้ารู้ว่าเจ้ารัก ไม่เคยบอกให้รู้ว่าเจ้าแค้น แต่กลับสอนให้ข้ารู้รสชาติของความสูญเสียทุกครั้ง..." นายเอกเองก็เลยเพิ่งรู้เหมือนกัน ว่าที่ผ่านมาพระเอกก็รักนี่นา แล้วพระเอกก็เสียใจให้กับการตายของตัวเองด้วย)
หลังจากนั้นพระเอกก็พยายามทำให้นายเอกฟื้น ซึ่งก็สำเร็จค่ะ (แต่แลกกับพลังเจ้านรกส่วนใหญ่เลย ถึงขึ้นเป็นเจ้านรกต่อไม่ได้เลยค่ะ) ก็มาตามง้อนายเอกบนโลกมนุษย์อยู่เป็นปี สุดท้ายนายเอกก็ใจอ่อนค่ะ ก็ HE กันไป
สิ่งที่ชอบ: ภาพฝวยยย เราชอบปกสไตล์นี้ค่ะ เรื่องนี้จะมีสองปก เราชอบทั้งคู่อ่ะค่ะ แล้วก็สำนวนแปลดีงามตามมาตรฐานคุณเฟื่องน่ะค่ะ เป็นนักแปลในดวงใจเราคนนึงเลย แล้วก็ฉากบีบใจคือดีค่ะ เราอ่านครั้งแรกคือน้ามตามาาาา ดี๊ดีค่ะ
สิ่งที่ไม่ชอบ: ตัวละครแอบเยอะค่ะ 5555 ชื่อก็จำยาก ตอนอ่านนี่เรามีถึงขั้นที่ต้องพลิกกลับไปหาดูว่า เอ๊ะ นี่พูดถึงคนนี้หรือเปล่านะ เพราะมันมีสองชาติด้วยอ่ะค่ะ ยิ่งมึนเข้าไปใหญ่ แล้วก็ฉากหวานๆน้อยไปหน่อย ซึ่งในทอล์คคุณเฟื่องบอกว่าจะออกเล่มพิเศษรวมกับชุดตำนานรักเทวาอีกเล่มที่กำลังจะออกค่ะ (ซึ่งเป็นสาเหตุให้เรานึกครึ้มอยากกลับมาเขียนถึงเรื่องนี้)
ระดับความประทับใจ: 4.5/5 ค่ะ หักเพราะเวลากลับมาอ่านซ้ำรอบสามสี่มันบีบสู้รอบแรกไม่ได้แล้วอ่ะค่ะ ส่วนตัวเราคิดว่านิยายที่พีคจริงๆ อ่านกี่รอบก็จะยังได้ฟีลเดิมสำหรับเรา แต่คือยังไงก็แนะนำค่ะ ไม่เสียดายเงินที่ซื้อมาเลยค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น